Polityka prywatności

1) Czym jest kredyt indeksowany a czym kredyt denominowany?

2) Jakie konsekwencje wiążą się z ustaleniem nieważności umowy?

3) Czym jest tzw. odfrankowienie umowy kredytu frankowego?

4) Zawarłem aneks antyspreadowy. Czy nadal mogę pozwać bank?

5) Spłaciłem kredyt. Czy nadal mogę dochodzić swoich praw w sądzie?

6) Jestem przedsiębiorcą i zawarłem umowę kredytu na firmę. Czy nadal mogę pozwać bank?

7) Przegrałem prawomocnie sprawę z bankiem. Czy mogę ponownie poszukiwać ochrony sowich praw przed sądem?

8) Czy roszczenia przeciwko bankowi ulegają przedawnieniu? Ile mam czasu na pozwanie banku?

9) Ile kosztuje proces z bankiem?

10) Kredytobiorca zmarł. Czy jako jego spadkobierca mogę pozwać bank?

11) Jak zacząć? Jak przygotować się do procesu z bankiem? jakie dokumenty przygotować?

12) Czy bankowi przysługuje prawo do wynagrodzenia za korzystanie z kapitału w przypadku ustalenia nieważności umowy kredytu frankowego?

13) Czy mogę przestać spłacać kredyt jeszcze przed uzyskaniem korzystnego dla mnie wyroku?

Kredyt indeksowany to kredyt, którego wartość w umowie określona jest w złotych i który również w złotych jest wypłacany. Następnie w dniu uruchomienia kredytu wysokość zobowiązania kredytobiorcy (saldo kredytu) przeliczana jest na walutę obcą po określonym w umowie kursie tej waluty (najczęściej po kursie kupna). Raty kapitałowo-odsetkowe kredytu indeksowanego spłacane są w złotych, po ich przeliczeniu według kursu waluty obcej (najczęściej po kursie sprzedaży) lub w walucie obcej.

Kredyt denominowany to natomiast kredyt, którego wartość jest w umowie określona w walucie obcej, ale który uruchamiany jest w złotych po ustalonym w umowie kursie wymiany waluty obcej (najczęściej po kursie kupna). Raty kapitałowo-odsetkowe kredytu denominowanego spłacane są w złotych, po ich przeliczeniu według kursu waluty obcej obowiązującej najczęściej w dniu spłaty danej raty (z reguły po kursie sprzedaży) lub w walucie obcej.

Czym jest kredyt indeksowany a czym kredyt denominowany?

Nieważność umowy kredytu oznacza, że umowa kredytu nigdy nie została ważnie zawarta i nigdy nie obowiązywała. Skutkiem nieważności umowy kredytu jest obowiązek zwrotu przez strony wzajemnych świadczeń. Kredytobiorca musi zatem zwrócić bankowi kapitał otrzymanego kredytu, zaś bank musi zwrócić kredytobiorcy wszystko co ten świadczył na rzecz banku tytułem nieważnej umowy kredytu (tj. raty kapitałowo-odsetkowo, opłaty, prowizje). Każdej ze stron przysługuje niezależne roszczenie o zwrot spełnionego świadczenia spełnionego na rzecz drugiej strony.

Jakie konsekwencje wiążą się z ustaleniem nieważności umowy?

Odfrankowienie umowy kredytu polega na tym, że z umowy zostają usunięte tylko niedozwolone postanowienia umowne (dotyczące waloryzacji frankiem szwajcarskim), zaś w pozostałym zakresie umowa dalej wiąże strony. Kredyt jest od początku traktowany jako kredyt czysto złotowy, oprocentowany oprocentowaniem ustalonym w umowie (najczęściej w oparciu o stawkę referencyjną LIBOR). W praktyce oznacza to obniżenie salda zadłużenia, zmniejszenie wysokości rat kapitałowo-odsetkowych również na przyszłość oraz obowiązek zwrotu przez bank dotychczas dokonanej przez kredytobiorcę nadpłaty wynikającej z uiszczania przez kredytobiorcę zawyżonych rat kredytu.

Czym jest tzw. odfrankowienie umowy kredytu frankowego?

Tak, posiadanie statusu przedsiębiorcy nie pozbawia kredytobiorcy możliwości wystąpienia do sądu z pozwem o ustalenie nieważności zawartej umowy kredytu i z żądaniem zwrotu wszelkich wpłat poczynionych na rzecz banku. Nieważność umów tego rodzaju wynika bowiem również z ich sprzeczności z przepisami prawa, zasadami współżycia społecznego, naturą stosunku prawnego oraz z uwagi na brak określenia świadczeń stron czy niewypełnienie przez bank obowiązków informacyjnych.

W przypadku przedsiębiorcy nie ma jednak możliwości tzw. odfrankowienia umowy.

Jestem przedsiębiorcą i zawarłem umowę kredytu na firmę. Czy nadal mogę pozwać bank?

Co do zasady zawarcie aneksu do nieważnej umowy (zarówno umowy kredytu indeksowanego do waluty obcej, jak i kredytu denominowanego walutą obcą), w którym wprowadzono możliwość spłaty kredytu bezpośrednio w CHF nie pogarsza sytuacji kredytobiorcy i może on dochodzić należności od banku przed sądem. Zgodnie z orzecznictwem TSUE oraz Sądu Najwyższego, aby można było mówić o tym, że aneks „naprawił” wadliwości występujące w umowie kredytu, kredytobiorca musiałby wyrazić wyraźną, dobrowolną i swobodną wolę naprawy wadliwej umowy/niedozwolonych postanowień umowy. O takiej woli nie może być mowy, jeśli kredytobiorca podpisując aneks nie wiedział o nieważności umowy/abuzywności poszczególnych jej zapisów. Banki przedstawiając aneksy do podpisu nie informowały kredytobiorców o wadach umowy, co wyklucza możliwość przyjęcia, że postanowienia uległy zmianie wskutek aneksów. Należy również dodać, że wedle dominującego orzecznictwa, nie można ważnie zawrzeć aneksu do nieważnej od początku umowy. Jeśli zatem zachodzą podstawy do uznania umowy za nieważną to późniejsze zawarcie aneksu również jest nieważne lub bezskuteczne.

Powyższe dotyczy także aneksów, których przedmiotem jest np. sprecyzowania w jaki sposób ustalane są tabele kursowe banków.

Zawarłem aneks antyspreadowy. Czy nadal mogę pozwać bank?

Kredytobiorca, chcąc dochodzić swoich praw przeciwko bankowi, powinien w pierwszej kolejności dokonać analizy umowy kredytu. Warto w tym względzie skorzystać z pomocy prawnika, posiadającego doświadczenie w postępowaniach dotyczących kredytów frankowych. Jeżeli z jakichś względów kredytobiorca nie posiada egzemplarza umowy, istnieje możliwość zwrócenia się do banku z wnioskiem o wydanie jej kopii. Przed zwróceniem się do prawnika najlepiej, aby kredytobiorca dysponował umową, regulaminem (jeśli taki został przedstawiony przez bank w chwili zawierania umowy), aneksami (jeśli były zawierane) oraz ewentualnie zaświadczeniem z banku o wysokości wpłat dokonanych przez kredytobiorców. Jeśli nie posiadają Państwo ww. dokumentów prawnik pomoże sporządzić wniosek do banku o ich wydanie.

Jak zacząć? Jak przygotować się do procesu z bankiem? Jakie dokumenty przygotować?

Wśród roszczeń kierowanych przez kredytobiorców frankowych przeciwko bankom w toku postępowań sądowych można przede wszystkim wskazać na:

- roszczenie o stwierdzenie, że umowa kredytu jest nieważna lub stwierdzenie, że w umowie znajdują się klauzule niedozwolone, które pozostają bezskuteczne wobec konsumentów,

- roszczenie o zapłatę wpłaconych na rzecz banku środków pieniężnych, roszczenie o zapłatę nadpłaty uiszczonej na rzecz banku w oparciu o postanowienia niedozwolone.

W zakresie pierwszego z powyższych roszczeń wskazać należy, że roszczenie te – z uwagi na jego charakter – nie ulega przedawnieniu. W zakresie natomiast roszczenia o zapłatę, zgodnie z aktualnym orzecznictwem, termin przedawnienia nie może upłynąć zanim konsument dowie się o nieuczciwym charakterze postanowień umowy, co podlega indywidualnej ocenie w każdej sprawie. Co do zasady termin przedawnienia wynosi 10 lat i liczony jest od moment uświadomienia sobie przez konsumenta wad prawnych zawartej przez niego umowy. Powyższe oznacza, że w znakomitej większości roszczenia kredytobiorców frankowych w Polsce nie uległy jeszcze przedawnieniu.

Czy roszczenia przeciwko bankowi ulegają przedawnieniu? Ile mam czasu na pozwanie banku?

Tak, całkowita spłata kredytu nie stanowi przeszkody, aby kredytobiorca wystąpił do sądu z żądaniem zwrotu świadczeń nienależnych zapłaconych na rzecz banku. Przed dokoniem spłaty należy jednak bezwzględnie skonsultować się z prawnikiem, który podpowie co zrobić, aby spłata nie utrudniła lub uniemożliwiła nam dochodzenia praw przed sądem.

Spłaciłem kredyt. Czy nadal mogę pozwać bank?

Tak, obowiązujące przepisy prawne przewidują możliwość ponownego poszukiwania ochrony na drodze postępowania sądowego, mimo wcześniejszej prawomocnej przegranej. Taki środkami są m.in. skarga kasacyjna lub skarga nadzwyczajna.

Przegrałem prawomocnie sprawę z bankiem. Czy mogę ponownie poszukiwać ochrony swoich praw przed sądem?

Tak, z uwagi na to, że spadkobierca wszedł w ogół praw i obowiązków kredytobiorcy, może on dochodzić swoich praw związanych z zawarciem nieważnej umowy/umowy zawierającej niedozwolone postanowienia przed sądem. Istotne jest, aby spadkobierca dysponował aktem poświadczenia dziedziczenia albo postanowieniem o stwierdzeniu nabycia spadku.

Kredytobiorca zmarł. Czy jako jego spadkobierca mogę pozwać bank?

Kredytobiorca chcąc wystąpić z pozwem przeciwko bankowi musi ponieść koszty związane z prowadzeniem postępowania sądowego. Wśród kosztów sądowych wskazać można m.in. na:

• opłatę sądową od pozwu w kwocie 1000 zł,

• opłatę skarbową od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł,

• zaliczkę na wynagrodzenie biegłego (o ile sąd dopuści dowód z tej opinii, albowiem w przypadku nieważności umowy co do zasady nie ma konieczności sporządzania opinii przez biegłego): jej wysokość nie jest stała i jest uzależniona od decyzji sądu i żądania biegłego,

• opłatę sądową od apelacji w kwocie 1000 zł (w przypadku przegranej w pierwszej instancji i konieczności złożenia apelacji),

• opłatę sądową od wniosku o udzielenie zabezpieczenia w kwocie 100 zł (tylko wówczas, gdy wniosek nie będzie składany wraz z pozwem),

• opłatę sądową od wniosku o sporządzenie uzasadnienia w kwocie 100 zł (w przypadku wydania przez sąd jakiegokolwiek orzeczenia, które podlega zaskarżeniu i strona będzie chciała wnieść środek odwoławczy).

Koszty obsługi prawnej ze strony kancelarii ustalane indywidualnie i zależą od oferty poszczególnych prawników, a także od stosowanego modelu wynagrodzenia.

Ile kosztuje proces z bankiem?

Tak, z uwagi na to, że spadkobierca wszedł w ogół praw i obowiązków kredytobiorcy, może on dochodzić swoich praw związanych z zawarciem nieważnej umowy/umowy zawierającej niedozwolone postanowienia przed sądem. Istotne jest, aby spadkobierca dysponował aktem poświadczenia dziedziczenia albo postanowieniem o stwierdzeniu nabycia spadku.

Kredytobiorca zmarł. Czy jako jego spadkobierca mogę pozwać bank?

Nie, obowiązujące przepisy nie przewidują uprawnienia banku do żądania od kredytobiorców wynagrodzenia za korzystanie z kapitału. Co prawda, banki wskazują, że w przypadku stwierdzenia nieważności umowy kredytu frankowego, należy im się od kredytobiorcy takie wynagrodzenie, ale zdaje się, że ma to jedynie na celu zniechęcenie kredytobiorców od występowania na drogę postępowania sądowego. Takie roszczenia banku są sprzeczne również z prawem europejskim. Polskie sądy także stoją na stanowisku, że roszczenie te pozostaje niezasadne.

Czy bankowi przysługuje prawo do wynagrodzenia za korzystanie z kapitału w przypadku ustalenia nieważności umowy kredytu frankowego?

Tak, istnieje możliwość wystąpienia do sądu z wnioskiem o udzielenie zabezpieczenia, poprzez wstrzymanie obowiązku spłat rat kredytu. W przypadku udzielenia zabezpieczenia w powyższy sposób, kredytobiorca może zaprzestać płacenia rat do czasu wydania wyroku w sprawie. Szanse na uzyskanie takiego zabezpieczenia są większe, jeśli kredytobiorca dokonał już wpłat na rzecz banku co najmniej w wysokości kwoty wypłaconego mu przez bank kredytu.

Czy mogę przestać spłacać kredyt jeszcze przed uzyskaniem korzystnego dla mnie wyroku?